Posts

Het paard en de stal of home sweet home

Afbeelding
  Deze morgen (8/7) om 7u12 opgestaan en alles klaargemaakt voor de rit.  Na een stevig ontbijt en een goede douche kon ik om 9u41 de tocht aanvatten. Het was een vlot maar druk verkeer en stillaan groeide bij mij de idee om rechtstreeks naar huis te rijden.  Ik voelde mij prima en de auto reed als een lier.  Na nog wat innerlijk overleg hakte ik de knoop door : dit zou de rit naar huis worden.  Een motivering was het feit dat ik in de andere richting (die naar het zuiden dus) de files zag aangroeien.  Richting het noorden viel het allemaal zeer goed mee.  Een bijkomende motief was dat ik op die manier de nieuwe onderdelen aan een terdege test zou onderwerpen.  Want de rit van Camping Des Nations naar huis bedroeg 761 km.  Het team deed het, eens te meer, voortreffelijk en om 18u36 stond ik aan mijn voordeur.  Met hulp van de buren kon ik de caravan op de oprit zetten en genieten van de rust in mijn eigenste bed. De kilometerteller stond op 230849 toen we vertrokken en bij th

Vlotte terugrit van het team.

Afbeelding
  Beste vrienden vandaag – en ook morgen – bestaat voornamelijk uit kilometers maken terug naar huis.  Het paard en de stal – fenomeen dus. Ik was deze morgen al om 6u12 wakker en kon niet meer slapen.   Dat resulteerde in een vroeg vertrek om 9u36.   Het was een vlotte rit (417 km) met druk verkeer en veel vrachtwagens.   ‘Fluide’ zoals men in Frankrijk zegt. Ik ben op de Camping des Nations aangekomen rond 16u.   Zoals steeds waren de buren zo vriendelijk om te helpen.   Sommige mensen hebben toch een oog voor een vlak terrein waarop de caravan pas staat.   Ook deze man wees een plaats en inderdaad de caravan stond quasi waterpas.   Ik zie die waterpaslijnen niet.   Tenzij natuurlijk met mijn geheim wapen … een waterpas. Een happy face omwille van de vlotte rit.    De camping is feitelijk een doorgangscamping voor mensen die naar het zuiden reizen of er vandaan komen.   Het ligt naast de N7 en heeft dus een goede verbinding met de autoroute du soleil.   Alhoewel vanavond

La grande réunion

Afbeelding
  Sedert dinsdag (5/7) is het reisgezelschap opnieuw volledig.   Even het verhaal. Dindsdag 5 juli om 3u15 loopt de wekker af.   Ik sta op om de laatste voorbereidingen te treffen voor mijn vertrek naar Lille Flandres.   Om 4u wordt ik door Mirte en Christoph opgepikt.   Mijn TGV vertrekt om 5u34 in Lille Flandres. We komen aan het station rond 4u30.   Er is weinig of geen verkeer en het station gaat pas open om 5u. Ook nu loopt de reis via Parijs met een overstap van Gare du Nord naar Gare de Lyon.   Ik heb gelukkig 1u10 om over te stappen. Tijdens de rit naar Parijs maak ik een praatje met een man die dezelfde overstap moet maken.   Volgens hem een ‘piece of cake ‘.   Ik heb dus dankbaar gebruik gemaakt van zijn kennis en hij heeft mij begeleid tot waar de TGV vertrok naar Nice Ville.   Ik had nu zelfs tijd over en heb op mijn gemak een koffie gedronken.   Toch een pak van mijn hart die vlotte overstap. Zicht op de zee vanuit de trein Aankomst in Nice Ville om 14u07.   In N

Het debacle begint

Afbeelding
  Op zondag 26 juni op de autostrade tussen Genua en Nice besloot mijn ouwe trouwe Mercedes er de brui aan te geven.  Op een bepaald moment kon ik niet meer schakelen en op het moment dat ik gas gaf wilde de auto niet versnellen.  Ik kon de auto dankzij een laatste krachtinspanning nog in een noodparkeerhaventje langs de autostrade parkeren.  Toch echt schrikwekkend want de auto’s en vrachtwagens vliegen voorbij je auto op anderhalve meter afstand.   Het parkeerhaventje vlak langs de autostrade Voor de eerste maal in mijn leven diende ik een beroep te doen op mijn assistentie van Ethias.  Daar had men het blijkbaar moeilijk om mijn positie exact te bepalen en raadde men mij aan eerst de 112 te bellen.  Blijkbaar was de 112 (een internationaal noodnummer), in de streek waar ik in panne stond niet juist. Het nummer dat was blijkbaar 17. Il faut le savoir ? Vanaf dan ging het feitelijk tamelijk vlug.   Binnen de 30 min was er een takelwagen die mij, de auto en de caravan naar een de

Samen een prachtige week

Afbeelding
 Beste vrienden, zoals jullie al vermoedden is de tijd in het gezelschap van Mirte en Christoph, super geweest.  We hebben veel uitstappen gedaan, musea bezocht en lieten ons regelmatig culinair verwennen door de chefs van Toscane.  Vandaag (25/6) heb ik hen naar de trein gebracht want zij verblijven nog een weekje op een appartementje in Florence.   Ik zal op zondag (26 juni) de terugtocht aanvatten.   Het is ongelooflijk hoe snel, niet alleen de voorbije week, maar ook de ganse vakantie verloopt.   In die zin is tijdsbeleving inderdaad subjectief. Nu ik opnieuw single ben, kan ik de orde van de dag opnieuw installeren.   Jullie verdienen natuurlijk een update.   Ik geef jullie een aantal hoogtepunten, met misschien hier en daar een vergissing van mijn enthousiaste geest.   We verblijven op Camping Trasimeno, aan de oever van het gelijknamig meer, vlak naast het dorpje Passignano. Kaart van Lago Trasimeno Zicht op het haventje van Passignano Op maandag 20 juni hebben we ee